بنام خدا
افعال و کارها و فعالیتهای ما از باورهای ما شکل می گیرند. شنیدن یک سخنرانی یا خواندن یک مطلب میتواند سراغاز شکل گیری یک باور جدید در ما باشد .چنانکه دو مطلب ذیل موجب تقویت باور اعتقاد به معاد در من شد .
۱ – دوستی دارم بنام حاج آقای عباسی که سالهاست با ایشان دوستم و بسیار متقی و اکثر روزها روزه بود و لذا مکاشفات قوی داشت چنانکه مرحوم حضرت آقای مولوی قندهاری استاد اخلاق، نیز ان را تایید و گاهی در پایان جلسات مذهبی از ایشان می خواستند باطن جلسه را برای حضار جلسه بیان نمایند. چند سال قبل آقای عباسی در ملاقاتی که با ایشان داشتم مطلبی را فرمود که یک باور جدید را در ذهن من شکل داد . ایشان فرمود در محله ما فردی روحانی زندگی میکرد که سابقه حضور در جبهه نیز داشت .بنده خدا فوت نمود و من بعد او را در مکاشفه دیدم در حالی که گروهی از شهیدان جبهه در حال محاکمه او بودند.علت را که سوال کردم گفتند
“فلان روز و فلان ساعت و فلان مکان این آقا در جبهه برای ما سخنرانی میکرد و از مزایا و امتیازات شهادت برای ما میگفت اما چرا در دلش به سخنانش اعتقاد نداشت و به این علت ما داریم او را محاکمه می کنیم “. من به ایشان اعتراض کردم که شما که به فیض شهادت رسیدید و در بهشت هستید دیگر به او چکار دارید اما ایشان قبول نکردند و گفتند او باید به سخنانش اعتقاد میداشت.
۲ – درکتاب ” تذکره الاولیا ” یا ” اسرارالتوحید ” نیز سالها قبل خواندم که دو نفر روحانی فوت نمودند.اولی با اعمال مستحبی بسیار اما دومی اندک اما دومی زودتر به بهشت فرستاده شد و زمانی که علت را جویا شدند گفته شد اولی گرچه اعمالش بیشتر است اما او در دنیا دو عبا داشت و دومی یک عبا و در اینجا یک عبا با دو عبا مساوی نیست و باید حسابش را بدهد که با آن عبای اضافی چه کرده است ؟ چنانکه حضرت علی علیه السلام نیز می فرمایند ” الدنیا فی حلالها حساب و فی حرامها عقاب ” که در حلال دنیا حساب و در حرام آن عقاب و عذاب الهی است .
با توجه به دو مطلب فوق ، زمانی که نداشتن اعتقاد قلبی در زمان نصیحت دیگران و یا داشتن یک عبای اضافی اینقدر اهمیت داشته باشد وای بر ما اگر در این زمانه پست و مقام و منصبی داشته باشیم که امورات مردم از مجاری افعال ما انجام شود و صاحب منصب و متمولین و کسانی که این مطلب را بشنوند و آن شب یراحتی و آرامش بخوابد بایستی در اعتقادشان به معاد و حساب و کتابهای روز قیامت شک کرد.
خداوند همه ما را در رعایت حق الناس اعم از پولی و منصبی یاری و کمک نماید. آمین یا رب العالمین