خاطره واقعی یک دانشجوی ایرانی تحصیل کرده در یوگسلاوی
در دهه ۷۰ میلادی در یوگسلاوی رسم بود که دانشجویان خارجی پس از فراغت از تحصیل به دیدار رهبر یوگسلاوی برده می شدند و ایشان برایشان سخنرانی می کرد.
مطابق همین رسم ما را هم به دیدار تیتو بردند و ایشان ضمن سخنرانی خاطره ای از دوران انقلاب در یوگسلاوی و پیروزی آن تعریف نمود
تیتو گفت : چندسال پس از پیروزی انقلاب و استقرار دولت از کا گ ب اطلاع دادند که در کابینه شما یک جاسوس سیا وجود دارد .وی را شناسایی و دستگیر کنید.
تیتو می گوید: تمام تلفن ها و مکاتبات و رفتار افراد کابینه را تحت کنترل قرار دادیم و پس از مدتی مایوس شدیم هیچ نشانی از جاسوس پیدا نکردیم.
(تیتو با ادعای استقلال از روسیه نمی خواست این جاسوس توسط روس ها شناسایی شود )
پس از مدتی جستجو، ناامیدانه و عاجزانه درخواست شناسایی و معرفی جاسوس در کابینه را از روسیه می نماید. از “ک گ ب” به وی اطلاع می دهند “معاون اول تو در کابینه جاسوس سیا است.”
تیتو از این خبر متحیر می شود و پس از اتمام یکی از جلسات کابینه از وی می خواهد بماند.
تیتو می گوید:
در یک جلسه دو نفری اسلحه را روی شقیقه معاون اول گذاشتم و از وی سوال کردم آیا تو جاسوس سیا هستی؟
او که متوجه شد قضیه لو رفته است به جاسوسی خود اعتراف نمود.
تیتو از او سوال می کند از چه وقت با سیا همکاری می کنی؟
پاسخ: از زمان دانشجویی قبل از پیروزی انقلاب در زمان جنگهای چریکی !
س: در این مدت با تمام کنترل های امنیتی، هیچ ارتباطی با سیا، از تو کشف نشد؟
ج : الان هیچ ارتباطی با سیا ندارم.
س: چگونه عضوی هستید که ارتباط ندارید؟
ج: سیا مسئولیتی به من واگذار کرده که وظیفه ام را انجام می دهم
س: مسئولیت تو چیست؟
ج: به من ماموریت داده شده تا “در سپردن پست ها به افراد غیر تخصصی عمل کنم ” و تا کنون هم این گونه عمل کرده ام!
تیتو می گوید: نگاهی کردم به افراد کابینه و مدیران ارشد دیدم همین طور است!! هیچ کس سر جای خودش نیست !
مثلا طرف دکترای کشاورزی دارد ولی وزیر نیرو است و یا دیگری برق خوانده اما وزیر مسکن است!
معاون تیتو می گوید:
تحلیل سیا این بود که با این روش، می توان انقلاب ها را نابود کرد.
تحلیل حکایت
امثال اینگونه افراد طی ۴۰ سالی که از انقلاب ما می گذرد در کشور ما زیاد بوده اند که آگاهانه و یا ناخوداگاه اب در اسیاب دشمنان این انقلاب و این مردم ریخته اند انانی که کارهایی نظیر ذیل را پیاده کردند که مردم را از دین و انقلاب زده کنند :
۱- کارمندی که وظیفه اش ارائه خدمت به مردم است و زمانش را به نظام فروخته تشویق کنند کارش را تعطیل کند و به نماز اول وقت برود و صفی از مردم و مراجعه کنندگان را معطل بگذارد که نتیجه این کار ایجاد نارضایتی مردم از نماز و دیانت و دین داران خواهد بود .نماز اول وقت خیلی خوب است اما کیفیت همیشه مهمتر از کمیت است و نماز با توجه قلبی انسان ساز است .
۲-اجازه دادن به نوشتن شعارهای مذهبی پشت خودروهایی که رفتار و ظاهر رانندگان ان سنخیتی با ان شعار ندارند که نتیجه ان تمسخر ان شعار نزد بینندگان ان شعار خواهد بود و ترویج بی ایمانی.
۳- پخش فیلم های سینمایی و یا برنامه های پر بیننده در زمانی که با اذان تلاقی پیدا می کنند و قطع ان برای پخش اذان که نتیجه ان ایجاد نفرت مخاطبین از نماز و دینداری خواهد بود
۴- دو صفه کردن صفهای نانوایی به صف زنان و صف مردان به بهانه دینداری اما این کار را با دادن شماره به افراد میتوان انجام داد زیرا اگر نوبت به عدالت داده نشود نانی که زنها به منزل میبرند آلوده به حق الناس میشوند که داستان شهر مستجاب الدعوه را به یاد می اورد و صدها نمونه دیگر که کارشناسان دلسوز باید انها را شناسایی و اصلاح نمایند.
آیا زمان آن نرسیده که متدینین و دلسوزان دین و کشور از دامن زدن به پیام ها و شعارهای سیاسی دست بردارند و به دیانت مردم توجه نمایند؟
با احترام و ادب به دوستان گرامی و ارزوی ناییدات الهی
باسلام و خدا قوت به شما مدیریت محترم سایت و همکاران عزیزتان
برایتان موفقیت روز افزون از پروردگار یکتا آرزومندم
ممنون.مطالب شما واقعا عالی و به روز هستند.خسته نباشید