تحقیقات جدید نشان می دهد آلومینیوم برای سلامتی انسان بسیار

خطرناک است

ظروف آلومینیومی سبک هستند و به خوبی گرما را انتقال می‌دهند. بیشتر از‌ ‌نیمی از ظروف پخت و پز که امروزه به کار برده می‌شوند آلومینیومی‌اند. بعضی شواهد حاکی از آن است که آلومینیوم در درازمدت موجب بیماری آلزایمر ‌می‌شود اما این رابطه هنوز به طور قطعی و کامل به اثبات نرسیده است.

به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز ،   برخی نظریه‌ها نیز حاکی از این است که جوش آوردن آب در کتری‌های آلومینیومی‌ ‌می‌تواند موجب بروز بیماری‌هایی همچون‌ زخم معده، ‌کولیت،‌ خشکی دهان، یبوست ‌و تغییر رنگ زبان شود.

با وجود خطرناک بودن فلز آلومینیوم برای سلامتی انسان ، این فلز در دهها محصولی که روزانه از آنها استفاده می کنیم از قوطی کنسرو گرفته تا بسته بندی مواد غذایی ، مواد بهداشتی آرایشی ، خمیر دندان و حتی آب آشامیدنی و شیر خشک کودک یافت می شود.

آلومینیوم همچنین بعنوان ماده افزودنی در برخی واکسن ها اضافه می شود زیرا مانع واکنش های ایمنی می شود.

این در حالی است که عوارض آلومینیوم بر سلامت انسان از دهه هفتاد شناخته شده است. یک پژوهشگر فرانسوی می گوید : آلومینیوم هیچگونه کاربرد بیولوژیک ندارد اما در عین حال در ساخت مواد غذایی ، آرایشی و واکسن مورد استفاده قرار می گیرد.

مصرف غذا در ظروف آلومینیومی عوارضی مانند یبوست، اختلالات گوارشی، پوکی استخوان و آلزایمر به همراه دارد.

همچنین نگهداری مواد غذایی به شدت اسیدی یا شور در ظروف آلومینیومی بدون پوشش موجب خروج آلومینیوم از ظروف و ورود آن به غذا می‌شود که برای سلامت انسان زیان‌آور است.

یبوست، اختلالات گوارشی، پوکی استخوان و آلزایمر از مهمترین عوارض ناشی از مصرف آلومینیوم است.

ظروف گالوانیزه با روی نیز نباید در تماس با مواد غذایی اسیدی مرطوب و آبکی قرار گیرند. این ظروف تنها می‌توانند در تماس با مواد غذایی خنک و مواد غذایی اسیدی استفاده شود.

همچنین، استفاده از لیوانهای یکبار مصرف از جنس پلی استایرن که بی‌رنگ و شفاف هستند برای نوشیدنی‌های داغ مثل قهوه و چای مجاز نیست و باعث ایجاد عوارض در انسان می‌شود.

بر خلاف تصور مردم ظروف رویی از آلومینیوم ساخته می‌شوند و عوارض حاصل از این ظروف، ناشی از فلز آلومینیوم است و اگر جنس این ظروف از «روی» باشد بهتر است، چون در آن صورت کمی از «روی» آن وارد غذا و جذب بدن می‌شود.
مصرف غذا در ظروف آلومینیومی عوارضی مانند یبوست، اختلالات گوارشی، پوکی استخوان و آلزایمر به همراه دارد و نباید در این ظروف غذا پخته شود و همچنین نباید در این ظروف مواد غذایی ترش اسیدی و شور را نگهداری کرد.
علاوه بر عوارض یاد شده برخی تحقیقات نشان می‌دهد که کم‌خونی شدید، راشیتیسم و ایجاد یون‌های آزاد و انتقال به بدن از دیگر عوارض این ماده شناخته شده است. این مشکل با مدت زمان پخت غذا و نوع غذای مصرفی در این ظروف مثل سرکه، آب لیمو و آبغوره تشدید می‌شود.
برای جلوگیری از وارد شدن آلومینیوم به غذا، از نگهداری مواد غذایی در ظروف آلومینیومی پوشش داده نشده باید پرهیز کرد.

دستگاه گوارش انسان با ایجاد دیواری طبیعی در برابر جذب آلومینیوم واکنش نشان می دهد اما بخشی از این فلز به خون راه پیدا می کند و در برخی نقاط بدن بخصوص مغز ته نشین می شود.

مطالعات متعدد نشان داده اند آلومینیوم تنها در صورتی سمی است که با دُز بالا مصرف شود. این فلز در افرادی که از لحاظ ژنتیکی مستعد هستند می تواند به بروز بیماری آلزایمر یا پارکینسون کمک کند.

گفتنی است، آلومینیوم فلزی است که رهایی از آن ممکن نیست زیرا به وفور در طبیعت یافت می شود و ۵/۱ درصد سطح کره خاکی را پوشانده است. با این حال برخی متخصصان بنا بر احتیاط توصیه می کنند از کالاهایی که آلومینیوم در ساخت آنها بکار رفته است پرهیز شود.
‌ ‌جالب است بدانید اگر سبزی‌های برگی شکل و غذاهای اسیدی یا نمکی (همچون گوجه فرنگی، مرکبات و ریواس) در ظروف آلومینیومی قرار داده شوند، بیشترین میزان آلومینیوم را به خود جذب می‌کنند و سبب می‌شوند آلومینیوم به مقدار زیاد وارد غذا شود. همچنین موجب می‌شوند روی این ظروف حالت سوراخ‌سوراخ به خود بگیرد.

بنابراین پختن این مواد در ظروف آلومینیومی‌ ‌توصیه نمی‌شود. برای جلوگیری از وارد شدن آلومینیوم به غذا، باید از نگهداری مواد غذایی در‌ ‌ظروف آلومینیومی پوشش داده نشده اجتناب کرد.

در بعضی مناطق، آب حاوی موادمعدنی و قلیا بوده که ممکن است روی سطح ظروف آلومینیومی رسوب کند. پختن غذاهای اسیدی، نمکی یا قلیایی در ظروف آلومینیومی می‌تواند موجب سیاه شدن این ظروف شود، البته تغییر رنگ و لکه‌دار شدن این ظروف روی کیفیت پخت غذا تاثیری ندارد.

برای‌ ‌برطرف کردن رنگ یا لکه، غوطه ور کردن ظرف در محلول آب و آب لیمو یا سرکه مفید‌ ‌است‌. معمولا‌ خانم‌ها با این قبیل روش‌ها آشنایی دارند.

افرادی که هرروز از ظروف آلومینیومی پوشش داده نشده برای پخت و پز و‌ ‌نگهداری مواد غذایی خود استفاده می‌کنند، تقریبا ۵٫۳ میلی گرم آلومینیوم را در هر روز وارد‌ ‌بدن خود می‌کنند.

هر چه غذا بیشتر در این ظروف پخته یا نگهداری شود، مقدار آلومینیوم وارد شده به آن هم بیشتر می‌شود.

البته سازمان بهداشت جهانی تخمین زده است که‌ ‌بزرگسالان می‌توانند بیشتر از ۵۰ میلی گرم آلومینیوم را در روز بدون خطر هیچ ضرری‌ ‌دریافت کنند، زیرا بسیاری از داروهای معمول حاوی آلومینیوم هستند، مثلا یک عدد قرص‌ ‌آنتی اسید حاوی ۵۰ میلی گرم و یک عدد قرص آسپیرین حاوی ۱۰ تا ۲۰ میلی‌گرم آلومینیوم است.

آلومینیوم در مواد غذایی معمولا بصورت طبیعی یا از طریق آلومینیوم موجود در افزودنی های مواد غذایی وجود دارد . استفاده از ظروف آلومینیوم در آشپزی و کاغذهای بسته بندی مواد غذایی می تواند مقدار آن را در غذا افزایش دهد . غذاهایی که بصورت طبیعی آلو مینیوم زیاد دارند شامل سیب زمینی ، اسفناج وچای است . در پروسه های تولید آرد ، لبنیات و … اگر از افزودنی های مواد غذایی دارای آلومینیوم استفاده کنند ممکن است میزان آن را افزایش دهند .

بنا بر اعلام سازمان بهداشت جهانی میزان دریافت روزانه افراد بزرگسال در استرالیا (۴/۲-۹/۱) ،فنلاند (۷/۶) ، آلمان(۱۱- هشت) ، ژاپن (۵/۴ ) ، هلند (۳) ، سوئد (۱۳) ، سوئیس (۴/۴) ، انگلستان (۹/۳) و آمریکا (۳/۸-۱/۷) میلی گرم در روز بوده است . میزان دریافت روزانه نوز ادان در کانادا ، انگلستان و امریکا دامنه آن از ۳/. تا ۷/ . میلی گرم در روز بوده است .