بسمه تعالی
با احترام و ادب ،
از اهداف تعالیم اسلام و سیره ائمه معصومین پیاده سازی پندار نیک ، گفتار نیک و کردار نیک است و هر کس حوادث و اتفاقات را شانس بخواند مشرک است چرا که برگ درختی بدون اذن و برنامه ریزی دقیق خداوند متعال بر زمین نمی افتد لذا لازم است کاملا مراقب پندار و گفتار و کردار خود بوده و شاکر نعمتهای الهی باشیم و شکر نیز به بیانی دو گونه است شکر سخت افزاری و شکر نرم افزاری . مثلا شکر سخت افزاری خودرو مراقبت از سلامت کار کرد آن و شکر نرم افزاری مراقبت در کاربرد صحیح آن با رعایت قوانین اخلاقی و مدنی است و باور کنیم که بطور مثال اگر خودروی خود را دوبله پارک کنیم که راه عبور دیگران سد شود ضمن ناسپاسی نعمت الهی در فوت بیماری که پزشک او بواسطه عمل ما دیر به بالین بیمار برسد شریک خواهیم بود یا در دیر رسیدن به مدرسه و تنبیه کودکی که ما راه او را سد کردیم مقصریم و هر زیانی که به افراد دیگر وارد شود مقصریم و باید در پیشگاه خداوند پاسخگو باشیم . پس چه بهتر است بدقت مراقب کردار خود باشیم . البته توقع ندارم نظیر آن دکتری که صبح زود برخی روزهای سرد زمستان با دو دخترش شیرکاکائو گرم به پاکبانان محله شان میداد باشیم اما می توانیم گاهی با تشکر گرم زبانی ، از زحمات پاکبانان محل به آنها انرژی دهیم یا اتوبوس که سوار شدیم نزد راننده رفته و بگوییم از طرف تمامی همشهری هایی که سوار اتوبوس او شده و می شوند از او تشکر میکنیم یا در صف نانوایی که هستیم با صدای بلند از شاطر و همکارانش که در گرمای تابستان مقابل آتش نان برایمان پخت می کنند تشکر کنیم یا گاهی نزد ماموران انتظامی که در میادین و چهارراه ها ، در سرما و گرما مراقب امنیت منازل و جلوگیری از ترافیک راهها هستند رفته و دست آنها را به گرمی فشرده و از آنها تشکر کنیم و یا گاهی به مراکز آتشنشانی مراجعه و از زحماتشان تشکر کنیم و بسیار مراکز خدمات عمومی دیگر من این کار را انجام و تاثیر فوق العاده آن را دیدم یا در هنگام رانندگی قبل از خط عابر خیابانها توقف و با لبخند به عابرین اجازه دهیم با آرامش عبور کنند . پس مصداق فرمایش خداوند متعال در ایه ۱۱ سوره مبارکه رعد ” ان الله لا یغیرا ما بقوم حتی یغیروا ما بانفسهم ” یعنی خداوند حال و سرنوشت اقوام را بسوی خوبی یا بدی تغییر نمی دهد مگر پس از تغییر نفوس و باورها و رفتارها ، بیاییم با محبت و انسانیت و بدون توقع همه افراد جامعه را دوست داشته و خیر رسان هم باشیم . ماجرای دربان کشیک یکم حرم حضرت رضا ع که در مقاله ۵۹ سایت www.drakhtesaadat.ir عنوان شده تاییدی بر محاسبه کارهای ما در برزخ است همچنین دعوت می کنم مقالات منتخب سایت بشماره ۲۹ ، ۳۲، ۳۳ ،۵۷ ،۵۹ ،۱۳۶ ،۱۴۳ ،۱۵۷ ،۱۷۵ ،۱۷۷ ،۱۸۱ ،۱۸۲ ،۱۸۴ ،۱۸۵ ،۱۸۹ ،۱۹۱ ،۱۹۲ ،۱۹۳ ،۱۹۵ ،۱۹۸ که شامل برخی معجزات و کرامات اتفاق افتاده برای خادمین و زائرین حرم و مقالات شخصی است را بازدید بفرمایید.
نقل است جناب شیخ رجبعلی نکوگویان یکی از اتاق‌های منزلش را به یک راننده تاکسی به نام مشهدی یدالله، ماهیانه ٢٠ تومان اجاره داد. هنگامی که مشهدی یدالله صاحب دختر شد، مرحوم شیخ رجبعلی پس از گفتن اذان و اقامه در گوش نوزاد، یک ٢ تومانی در پر قنداقش گذاشت و به مستأجرش گفت: آقا یدالله! حالا خرجت زیاد شده است،
از این ماه به جای ٢٠ تومان، ١٨ تومان اجاره بده.
یکی از علما نقل می کند که سفارش لباسی به جناب شیخ رجبعلی خیاط دادم تا بدوزد. گفتم چقدر بدهم؟ گفت: دو روز کار می‌برد، ۴٠ تومان. روزی که رفتم لباس‌ها را بگیرم، گفت: اجرتش ٢٠ تومان می‌شود. گفتم: فرموده بودید، ۴٠تومان؟ گفت: فکر می‌کردم دو روز کار می‌برد، ولی یک روز کار برد.
آیا این رفتارها برای ما هم آشناست؟
با احترام و ادب و آرزوی سعادت و بهروزی آحاد ملت ایران
حسن زاده
والسلام علی من تبع الهدی