بسمه تعالی
سالهای ۷۷ تا ۷۹ در یکی از شرکتهای در حال ورشکستگی ایران خودرو ، همراه دوستم که مدیر عامل شد بعنوان معاون و مدیر میانی عازم شدم و چیزی که در نهایت آن شرکت را بعد از یکسال فعالیت نجات داد دو بال بود یکی پیاده سازی و اجرای برخی سیستم های مدیریتی از جمله کایزن و دیگری راه اندازی کمیته حمایت از محرومین و کسب دعای خیر محرومان . به نظر من راه نجات کشور نیز با این دو بال است .یکی تسلط مدیران بر علم مدیریت یعنی برنامه ریزی ، سازماندهی و رهبری و کنترل و دیگری حرکت بر اساس رضایت خداوند و اخذ دعای سه گروه : اول پرسنل و بعد مخاطبان ذینفع و بعد محرومان جامعه .البته به موازات تخصص تجربه نیز در موفقیت مدیران بسیار دخیل است لذا همچنانکه در مقالات قبلی هم نوشتم که بهترین گزینه برای شورای شهر ، از بین شهرداران سابق آن شهر هستند البته آنان که هم تخصص مدیریتی داشته و هم تجربه و سالها برای رشد آن شهر خون دل خورده و تلاش کردند و تسلط کامل به swot آن شهر دارند و بهترین گزینه برای انتخاب استاندار ، از میان فرمانداران موفق قبلی و بهترین گزینه برای ریاست جمهوری ، از بین استانداران موفق قبلی استانها می باشند که امتحان خود را در مدیریت یک استان بخوبی نشان داده اند و بهترین گزینه برای مجلس ، از میان فرمانداران ، استانداران و روسای جمهور موفق قبلی میباشد .اگر اشتباه نکنم پیتر سنگه در کتاب پنجمین فرمان از مخاطبان سوال می کند .مهمترین فرد در یک کشتی اقیانوس پیما کیست ؟ ناخدا ، معاونش ، سکاندار ، مالک و…؟ .خودش پاسخ میدهد هیچکدام .بلکه مهمترین فرد در آن کشتی ، برنامه ریز و طراح آن است که تعیین می کند کشتی از چه مسیر و با چه سرعت و وزن و…حرکت کند تا به گل ننشیند و به صخره ها نخورد و طوفانها را طی کرده و به سلامت بمقصد برسد.پس هر یک از کشتی ها و قایق های جمهوری اسلامی اگر به گل نشستند و یا دچار حادثه شدند علت آن، اول از همه سازمان مدیریت و برنامه ریزی و بعد نداشتن مدیر لایق و مسلط به علوم مدیریتی با اعتقاد به دو بال موفقیت فوق بوده است.
با آرزوی تاییدات الهی