۲۴۵ – مکاشفه ای در باطن زیارت پیاده های حرم حضرت رضا ع

بسمه تعالی

  با عرض سلام و ادب احتراما  همانطور که در مقاله قبل عرض شد نماز و روزه و….و زیارات ائمه سعادت نیستند بلکه مسیر سعادتند . در مقاله دوست داشتن(مقاله ۱۵۷ سایت ) عرض شد دوست داشتن سه نوع است نقطه ای ، خطی و مثلثی که مثلثی خود سه مرحله دارد ؛ تخلیه ، ابراز و اثبات . پس زائری که به عشق امام حسین ع حرکت میکند ابتدا باید از منیت قلب خود را خالی و تخلیه کند ؛ رسم عاشق نیست با یکدل دو دلبر داشتن ) و بعد ابراز عشق و علاقه و بعد باید این عشق را اثبات کند که اثبات ان در رعایت تقوا و شکر نعمتهای الهی و خیررسانی به دیگر مخلوقات و تلاش در مسیر هدایت خلق است که هدف انبیاء و اولیاء الهی بوده است . در مقاله شماره یک سایت درخت سعادت عرض شد کسی سعادتمند است که خداوند از او راضی باشد و خداوند از کسی راضیست که شکر کند . بستر شکر عمل و بستر عمل ادب است یعنی عملی زیبا و مورد پسند خداوند متعال است که مودبانه باشد. بستر ادب ، ادب قلبی یا تواضع و بستر تواضع دوست داشتن است .بستر دوست داشتن ، معرفت و بستر معرفت عنایت و بستر عنایت توسل و بستر توسل سنخیت و بستر سنخیت تقوا و بستر تقوا تذکر است . هدف از زیارت ائمه معصومین توسل است لذا همانطور که عرض شد بستر توسل سنخیت است یعنی شبیه بودن صفات عاشق با معشوق که باید هر عاشقی صفاتی را که معشوق می پسندد داشته باشد که برای امام و خداوند متعال جز تقوا نیست پس لازم است زائرین عزیز اربعین در همان اولین گام حرکت بسوی مرقد مطهر معشوق با او عهد ببندند که از همان لحظه تا پایان عمر در رعایت تقوا جهت سنخیت پیدا کردن با صفاتی که امام می پسندد بکوشند که ان شاءالله مورد توجه و عنایت امام قرار گیرند چرا که همانطور که مثلا اهن ربا فقط اهن را جذب میکند که صفاتش با او سنخیت دارد لذا عنایت امام شامل کسانی خواهد شد که در رعایت تقوا کوشیده و بکوشند .

مرحوم حضرت آیه الله طاهری نمایندۀ فقید مجلس خبرگان رهبری در استان گلستان ، از سالها قبل و زمانی که هنوز این عمل ارزشمند گمنام بود در ایام شهادت یا ولادت حضرت رضا علیه السلام  همراه با گروهی از ارادتمندان مخلص ولایت ، پیاده از گرگان بسوی مشهد رهسپار می شدند.فرزند متقی ایشان حاج صادق که از اعضای جلسه مرحوم حضرت آقای مولوی قندهاری ( جلسۀ بیت الاحزان ) بودند معمولا به برخی اعضا ماجرا و زمان آن را اطلاع می دادند تا ما نیز از انجام این عمل زیبا و ارزشمند با به استقبال رفتن ایشان ، بهره ای ببریم که دوست و استاد با ایمانم آقای عباسی که از اعضای جلسه بودند ، گاهی به من یادآوری می نمودند .در یک سالی آقای عباسی ضمن اطلاع به من خودشان جهت استقبال به چناران رفتند و از آنجا پیاده همراه کاروان بودند و من نیز توفیق یافتم که در مسیر بین چناران و مشهد در خدمتشان باشم.آقای عباسی از اعضای پاک و متقی جلسۀ بیت الاحزان بودند و اکثرا روزه بودند و به عنایت خداوند توفیق مکاشفه پیدا کرده بودند ولی بسیار متواضع بوده و اظهار نمی کردند و تنها در برخی جلسات آن هم به درخواست و اجازۀ حضرت آقای مولوی باطن جلسات را جهت استحضار اعضاء می فرمودند که این مطلب را حضرت آقای مولوی خودشان نیز در سخنرانی هایی که در همین سایت موجود است فرموده اند. الغرض در آن روز گروه به مشهد رسیدند و ابتدا در منزل آقای عباسی که در مسیرشان بود ، استراحت مختصری نموده و سپس بسوی حرم رهسپار شدند .ضمنا لازم به ذکر است که آقای عباسی از چناران با پای برهنه کاروان را همراهی می نمودند.

کاروان پس از رسیدن به مشهد مستقیما به حرم مطهر مشرف شده و  هر یک از اعضاء در گوشه ای به راز و نیاز با خداوند و حضرت رضا علیه السلام مشغول شدند. چند روز بعد آقای عباسی ماجرای مکاشفۀ زیبایشان را در خصوص کاروان نقل کردند که به استحضار عزیزان می رسانم .ایشان فرمود در مکاشفه دیدم زمانی که گروه پیاده ها به حرم رسیدند نگهبانان حرم( خدام) ،دور مرقد مطهر را خلوت کرده و تنها به پیاده های حرم اجازۀ ورود می دادند . داخل محوطۀ مرقد مطهر یک خادم با جبروت و دارای ابهت بسیار ایستاده بود و افراد را هدایت و تقسیم بندی می کرد او آنها به سه گروه تقسیم نمود :

گروه اول عوام ؛ که شتابان بسوی ضریح مطهر شتافته و دخیل آن شده بودند،

گروه دوم خواص؛  که حدود پنج یا شش نفر بودند و بسوی مرقد سنگی که آنجا بود رفتند و

گروه سوم اخص ؛ که دو نفر بودند شامل مرحوم آقای آیه الله طاهری رحمه الله علیه و خودم که بسوی بسوی مرقد خاکی که  خود حضرت نیز شخصا در آنجا حاضر بودند، هدایت شدیم .آقای عباسی فرمود من در حضور حضرت که نشستم حضرت به گله فرمودند من اینجا هستم و مردم دخیل پنجره های ضریح شدند و بعد به من فرمودند آیه الکرسی بخوانم و به مرحوم طاهری فرمودند سورۀ یاسین را بخوان.سپس من به  آرامی دست بردم و اندکی از خاک مرقد را برداشتم اما بلافاصله آن را بازگرداندم و سپس تصمیم گرفتم دست حضرت را ببوسم اما در فاصلۀ میلیمتری لبانم از بوسیدن منصرف شدم .خادم مخصوص موقع بازگشتن مرا به حضور طلبید و گفت دو سوال را جواب بده چرا خاک را برداشتی و بازگردانیدی و چرا از بوسیدن منصرف شدی؟ به ایشان پاسخ دادم در مورد خاک دیدم در حضور حضرت اجازه نگرفته ام و برداشتن بدون اذن حضرت خلاف ادب است لذا بازگردانیدم  و در مورد بوسیدن دست مبارک حضرت دیدم من با این لبان چه بسا گناه غیبت یا دیگر گناهان را انجام داده باشم و لذا لبانم در شان تماس با دست پاک و مطهر و عاری از گناه حضرت نیست لذا منصرف شدم که دیدم خادم لبخندی زد و ما مرخص شدیم .

در خاتمه به استحضار عزیزان می رساند  اولا زائران محترم تمامی اماکن متبرکه باید ضمن رعایت نهایت ادب و تواضع یادشان باشد که کجا هستند و چه کسی را زیارت می نمایند و توجهشان به زرق و برق حرم ها پرت نشود و متاسفانه بارها شاهد هستیم که زائرین گله می کردند که از شدت ازدهام موفق به زیارت نشده اند چون دستشان به ضریح مطهر نرسیده است ؟؟؟ که معمولا به آنها پاسخ می دهم باید دلتان برسد و با دل وارد ضریح مطهر شوید و ثانیا در کمال آرامش و تمرکز  زیارت خود را بجا آورند و هیچگونه مزاحمتی برای دیگر زائران ایجاد نکنند و مطمئن باشند امام آنان را می بیند و حتی نظاره گر قلبهای آنان نیز می باشد و طبق دستورات مرحوم آقای مولوی قندهاری حتما زیارت حضرت اباعبدلله حسین علیه السلام را نیز پس از زیارت آن امام و معصوم قرائت بفرمایند و بدون آن گویا نماز بدون وضو بجا آورده اید (  در نوارهای سخنرانی همین سایت موجود است ).فقط مطلب بسیار مهمی که باید بخاطر داشته باشیم این است که زیارات و اعمال عبادی را به نیابت انبیاء و ائمه معصومین ع و ارواح مومنین جن و انس بجا اوریم و برای خود چیزی نخواهیم تا دچار عجب و منیت نشویم که همچون آتشی ثواب عمل ما را خواهد سوزانید.

توجه : در خصوص اعمال عبادی ، طبق فرمایش معصومین علیهم السلام فرمودند افضل الاعمال احمزها یعنی با فضیلت ترین اعمال استوارترین و قویتری و سخت ترین اعمالند ،و زیارت با پای پیاده آن هم با پای برهنه به علت زحمت و مشقت بسیار آن دارای فضیلت بسیار است.سالها قبل  استادم در دانشگاه فردوسی در واحد درسی رفتارشناسی مطلبی را مطرح کرد که بسیار جالب است.ایشان فرمود در یک پروژه تحقیقاتی دانشمندان متوجه شدند که مرغی که از تخم خارج می شود اولین شیء متحرک را بعنوان مادر پذیرفته و تا مدتی بدور آن می ماند.سپس آزمایش را در دو محیط صاف و سنگلاخی و پر از مانع تکرار کردند و نتیجۀ جالبی گرفته شد.زمانی که پرندۀ از تخم خارج شده مجبور می شود شیء متحرک را در محیط صاف و روان دنبال کند مثلا تا سه روز بدور آن می ماند ولی هنگامی که آن شیء را در محیط سنگلاخی و مشکل دنبال می کند مدت بسیار بیشتری آن را بعنوان مادر پذیرفته و بدور آن می ماند.در مورد انسان نیز چنین است و هرچه اعمال سخت تر باشد آن اعتقاد بیشتر در اعماق قلبمان رسوخ کرده و ایمانمان استوارتر می شود چرا که برای کسب آن زحمت زیادی متحمل شده ایم نظیر  زیارت با پای پیاده و برهنه .

اینک سلام و توسلی به نیابت از طرف تمامی پیامبران و اولیاء و اوصیاء و تک تک ملت بزرگ و مظلوم ایران در طول تاریخ ، تقدیم حضرت اباعبدالله حسین ع میکنیم ان شاءالله مورد عنایت حضرتش قرار گرفته و نگاهی به ما نمایند:

صل الله علیک یا اباعبدالله رحمک الله یا اباعبدالله یابن رسول الله یابن علی المرتضی یابن فاطمه الزهرا انا توجهنا و توسلنا بک الی الله و قدمناک بین یدی حاجاتنا فی الدنیا و الاخره یا وجیه عندالله اشفع لنا عندالله

یا حسین ابن علی انظر الینا؛  ای امام حسین ما را نگاه کن

قد اتیت خائف مما لدینا

نجنا مما نخاف

یا حسین یا حسین یا حسین

مولانا سائلک ببابک یا باب الله

مسکینک ببابک یا باب الله

فقیرک ببابک یا باب الله

ذلیلک ببابک یا باب الله

اسیرک ببابک یا باب الله یا صراط الله یا نورالله فی ظلمات الارض

مولای ما یا اباعبدالله اینک توسل زیر را  امانت خدمت شما میدهیم که از طرف احاد ملت ایران به پدر گرامی، حضرت علی ع تقدیم بفرمایید تا گوشه چشمی به این کشور و ملت برای رفع مشکلات و مصیبتها بفرمایند که جز شما خاندان مطهر و پاک پناهی نداریم؛

ای محرم راز مصطفی ادرکنا

یا صاحب تاج لافتا ادرکنا

در خانه غم فتاده ایم یا مولا

از بهر خدا ولی حق ادرکنا.

ان شاءالله با احترام و التماس دعای خیر عزیزان – حسن زاده